W ramach współpracy przedsiębiorcami z branży krypto, mam regularną styczność z wieloma sprawami prowadzonymi przez organy. Dotyczy to m.in. sądów i prokuratur. We wcześniejszych artykułach omawiałem kwestie aresztu za handel kryptowalutami. Natomiast w tym wpisie skupimy się na zarzutach postawionych osobie prowadzącej kantor P2P. Warto zapoznać się z takim przypadkiem, aby mieć świadomość, jak wygląda postępowanie i co robić w takiej sytuacji. Jeśli prowadzisz działalność związaną ze sprzedażą walut wirtualnych – warto stosować odpowiednią prewencję, jak i znać kroki konieczne do podjęcia. Więcej na ten temat dowiesz się jednak właśnie w tym artykule.
W tym zakresie najlepiej, aby w ogóle nie doszło do ich postawienia. W tym celu pomocna jest prewencja, która zapobiega np. udziałowi w przestępstwie. Niestety nadal można trafić na prokuratora, który po prostu nie rozumie założeń wymiany w trybie P2P. Właśnie to stanowi powód wystąpienia takiej sprawy. Jak to wygląda więc przy zarzutach? Poniżej znajduje się grafika przedstawiająca postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym:
Od momentu postawienia zarzutów otrzymujesz dostęp do akt sprawy. Stanowi to bardzo dobrą wiadomość, ponieważ jesteś w stanie zweryfikować, czy w późniejszym etapie sąd będzie w stanie logicznie wyprowadzić wniosek, że to właśnie Ty kierowałeś oszustwem. Niejednokrotnie to właśnie kantorowcy są pokrzywdzeni w przypadku m.in. platform inwestycyjnych. Mechanizm działania tego SCAMU opisywałem w poprzednim artykule dotyczącym tzw. nieświadomego pokrzywdzonego.
W tej kwestii istotne jest stwierdzenie, czy sąd może wykazać, że faktycznie miałeś zamiar oszukania kogokolwiek. Zostanie przeprowadzona ocena tego, czy możliwe jest logiczne wyprowadzenie takiego wniosku. Ważne jest tutaj to słowo “zamiar”. Karalność oszustwa jest uzależniona od tego, czy wystąpił “zamiar” oszukania pokrzywdzonego. Warto w celu przykładu posłużyć się odwrotnym stanem faktycznym. Jeśli ktoś ci kiedyś nie zapłacił, prowadzisz jakąś działalność, wystawiasz komuś fakturę i ktoś nie zapłacił. Nawet jeśli w społecznie przyjętym rozumieniu jest to oszustwo, to nie jest oszustwo z perspektywy prawnej. Zamiar związany jest z procesem zachodzącym w umyśle osoby odpowiedzialnej za określone działanie. Odzwierciedla ona wolę wykonania danej czynności lub zrealizowania określonych elementów czynu, które są uznane za nielegalne. Sprawca celowo więc kieruje swoimi działaniami w celu osiągnięcia określonego rezultatu. W sprawach kryptowalutowych jest to bardzo specyficzna sytuacja, bo tutaj łączy się przestępstwo z jednej strony oszustwa, z drugiej strony z praniem pieniędzy.
Kiedy dochodzi do sytuacji, w której nasz klient dostaje tego typu zarzuty – my przedstawiamy wówczas do sądu opinię. W jej treści zawarty jest dokładny opis, jak wygląda handel w trybie P2P i na czym polegają tego typu oszustwa. Wskazujemy także, co należałoby zrobić, czyli śledzić kryptowaluty i pod tym względem zweryfikować, na jakie portale zostały przesłane środki. Podkreślamy też, że kantorowiec jedynie przelewa środki z konta A na konto B sprzedając kryptowaluty na Binance. Do konta z kolei dostęp ma tak naprawdę tylko klient i Binance jako usługodawca. W opinii znajduje się również zawsze informacja, że nasz klient, czyli ten w tym wypadku osoba, która dostała zarzuty, w żaden sposób nie uczestniczył w oszustwie. Wykluczamy możliwość, że kantorowiec zainstalował u innej osoby Any Deska lub też nakłaniał ją do tego. W tym zakresie chodzi o oprogramowanie, które pozwala na zdalne sterowanie pulpitem.
Warto stosować prewencję, do której link znajdziesz na początku artykułu. Lepiej jest zapobiegać powstaniu skutków niż przeciwdziałać im, kiedy już wystąpią. Jeśli masz wątpliwości proponuję, abyś skontaktował się ze mną mailowo. Postaram się odpowiedzieć na Twoje pytania i zasugerować możliwie korzystne rozwiązanie dopasowane do Twojej sytuacji. Zapraszam do kontaktu.
Autor: Maciej Grzegorczyk
