Przepisy związane z AML stają się w ostatnim czasie coraz bardziej powszechnie stosowane. Dotyczą m.in. instytucji obowiązanych w zakres, w których wchodzą w dużym uproszczeniu podmioty związane z kryptowalutami. Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu stanowi temat regularnie poruszany w ramach moich materiałów. Przykładem będzie wpis związany z dokumentacją AML, który znajdziesz pod tym linkiem. W tym artykule z kolei zajmiemy się dość niedawno wprowadzoną kwestią w polskim porządku prawnym – nowelizacją ustawy AML, która zawiera zupełnie nowe przesłanki do kary. Jakie konkretnie? Na co zwrócić szczególną uwagę? Dowiedz się więcej właśnie w tym artykule.
10 lutego 2023 r. w życie weszła nowelizacja ustawy AML. Oznacza to nowe przesłanki do kary. Te z kolei mogą obejmować brak dochowania odpowiedniej staranności przy zastosowaniu środków bezpieczeństwa finansowego. W tym aspekcie należy skupić się przede wszystkim na art. 147 dotyczącym przesłanek do nałożenia kary administracyjnej, a konkretnie punktach: 18, 19 i 20. W dużym uproszczeniu wystarczy, że przeprowadziłeś transakcję, której normalnie przeprowadzić nie powinieneś np. w sytuacji, gdy nie ma opcji zastosowania w pełni środków bezpieczeństwa finansowego. Wówczas może zostać na Ciebie nałożona kara.
Punkty 18, 19 i 20 art. 147 zostały dodane na mocy art. 43 pkt 9 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lutego 2023 r. Omówimy je po kolei, aby doprecyzować, co każdy z nich oznacza z perspektywy instytucji obowiązanej. Art. 147 pkt 18 dotyczy nieprzeprowadzania transakcji, rozwiązania stosunków gospodarczych lub nienawiązywania stosunków gospodarczych w przypadku: wystąpienia braku możliwości zastosowania środków bezpieczeństwa finansowego, a konkretnie, gdy instytucja obowiązana nie może zastosować jednego ze środków bezpieczeństwa finansowego z art. 34 ust. 1 np. identyfikacji klienta oraz weryfikacji jego tożsamości.
Art. 147 pkt 19 nakłada na instytucję obowiązek nieprzeprowadzania transakcji przy wskazaniu podejrzanej transakcji przez instytucję obowiązaną. Natomiast punkt 20 art. 147 ustawy AML dotyczy wstrzymania transakcji lub blokady rachunku przy wskazaniu podejrzanej transakcji z art. 86 bądź żądania dotyczącego wstrzymania transakcji, blokady rachunku na okres nie dłuższy, niż 96 godzin złożonego przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF) w przypadku uznania, że określona operacja, lub określone wartości majątkowe mogą mieć związek z praniem pieniędzy bądź finansowaniem terroryzmu.
Szukasz wskazówek istotnych, z perspektywy Twojego biznesu?
Warto również wspomnieć o weryfikacji przy pomocy list sankcyjnych. W ostatnim artykule, który znajdziesz pod tym linkiem – wskazałem jeden z programów, który może ułatwić Ci prowadzenie działalności związanej z kryptowalutami. Jeśli zostanie u Ciebie przeprowadzona kontrola, niejednokrotnie jedno z pytań dotyczy tego, czy jako instytucja obowiązana korzystasz z oprogramowania umożliwiającego m.in. sprawdzanie klientów w zestawieniu z listami sankcyjnymi. Doradzam więc jak najbardziej przemyśleć ten temat również z perspektywy własnej działalności.
Proponuję więc kontakt za pośrednictwem maila. Napisz do mnie wiadomość i opisz mi swoje wątpliwości. Postaram się zasugerować najbardziej korzystne rozwiązanie w Twojej sytuacji. Dodatkowo uzyskasz u mnie zarówno dokumentację AML, jak i osobno kartę oceny ryzyka – pozostaje ona niezbędna w takiej formie, o czym wspominałem we wpisie pod tym linkiem. Możemy również umówić się na spotkanie i omówić pytania załączone w wiadomości mailowej. Zapraszam do kontaktu.
Autor: Maciej Grzegorczyk
